In de afgelopen jaren heb ik met aardig wat Nederlandse trail evenementen meegedaan. De SallandTrail, over de Sallandse Heuvelrug bij Nijverdal, stond echter nog op mijn to-do lijst. Dit jaar vond de 10e editie plaats en ik deed mee met de 25 km. Deze afstand paste mooi in mijn schema voor de Rotterdam Marathon. Naast de 25 waren er ook nog de 10, 50 en 80 km afstanden. Ik reisde af naar het oosten voor een mooie nieuwe (en witte) trail beleving.
Vrijdag, 10 maart. De dag voor de wedstrijd ren ik vanuit mijn hotel in Hellendoorn naar Nijverdal om mijn startbewijs op te halen. Een gure wind blaast natte sneeuw in mijn gezicht. Als dit morgen ook het weerbeeld is, dan wordt het afzien. De voorspelling is echter gunstig voor zaterdag, het weer wordt vriendelijker en de sneeuw blijft liggen. Het ziet er naar uit dat de SallandTrail dit jaar een winterse editie gaat krijgen.
Zaterdag, 11 maart. De ochtend van de wedstrijd ontbijt ik uitgebreid in het hotel. Koffie, broodjes, croissants en pannenkoeken met chocoladepasta. Onder een strakblauwe lucht wandel ik naar de startlocatie in Nijverdal. Ik kleed mij om in de druk bezette sportzaal en start in de tweede groep van 09:30u, een half uur na de eerste.
Direct na de start sluit ik aan bij de voorste lopers en volg heuvelop het bos is. Moeder natuur heeft alles voorzien van een dikke winterjas. De sneeuw op de takken fonkelt in het felle zonlicht. Overal waar ik kijk is het bos gekleed in wit. Prachtig!
Het glooiende parcours kent veel fraaie single tracks door dichtbegroeide stukken. Met de sneeuw ogen die af en toe als witte tunnels waar we doorheen schieten. Takken zwiepen in mijn gezicht als ik vlak achter mijn voorganger loop. Er zijn ook veel modderige plassen, waar ik zo behendig mogelijk omheen probeer te springen. Één keer lukt dat niet en plons ik met een voet tot aan mijn enkel in het koude water.
Met het groepje waar ik in loop haal ik nu steeds meer lopers in van de eerste startgroep (en langere afstanden?). Daar is niet altijd de ruimte voor op de single tracks en soms blijf ik wat steken achter een rij lopers. Waar het kan haal ik in en probeer de verloren tijd goed te maken door wat extra aan te zetten. Op de bredere paden neem ik de tijd om een gel te nemen en water te drinken.
Op een gegeven moment loopt er niemand meer bij mij en ben ik alleen. Ik bedenk me dat ik tweede loop van deze startgroep. Het tempo zit er lekker in en ik besluit bij de verzorgingspost op 17 km dan ook niet te pauzeren. Zo loop ik de rest van de route in een vrij constant tempo door en vliegt de tijd voorbij.
De zon is inmiddels flink bezig het sneeuw te doen smelten. Het bos druipt en stoomt. Verkoelend water tikt op mijn hoofd. Het zit er nu bijna op en na een laatste afdaling wordt de finish zichtbaar. Een persoonlijk warm welkom van organisator Bertus en een tafel vol lekkers maken deze mooie winterse tocht compleet.
Uiteindelijk blijk ik 9e man te zijn geworden in het totaalklassement. Een fijne trail in schitterende winterse omstandigheden. Tevens een leuke trainingsloop in de aanloop naar de Rotterdam Marathon en trails later in het jaar; de Koning van Spanje Trail in Mei en in September; de UTMR Mischabel 60!